تأثیر فایل‌های /etc/hosts و /etc/resolv.conf بر روی سیستم عامل

در دنیای ارتباطات شبکه، فایل‌های تنظیمات مختلفی وجود دارند که تأثیر بسزایی بر عملکرد سیستم عامل دارند. دوی این فایل‌ها که از اهمیت بسیاری برخوردارند، فایل‌های /etc/hosts و /etc/resolv.conf هستند. هر کدام از این فایل‌ها نقش وظیفه‌ای خاص و مهم در شبکه و ارتباطات دارند. در این مقاله، به تأثیر این دو فایل بر روی سیستم عامل و نحوه استفاده از آن‌ها خواهیم پرداخت.

فایل /etc/hosts

فایل /etc/hosts در واقع یک فایل متنی با پسوند .txt است که در بسیاری از سیستم‌های عامل، از جمله لینوکس، مک‌اواس و ویندوز، به صورت پیش‌فرض وجود دارد. این فایل حاوی جفت اسم و آدرس‌های IP است که هر اسم به یک آدرس IP متناظر می‌پردازد. مثلا، یک خط در فایل hosts می‌تواند به صورت زیر باشد:

127.0.0.1 localhost

که به معنای این است که اسم “localhost” به آدرس IP “127.0.0.1” متصل است. این فایل معمولا برای تغییر مسیرهای DNS مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، اگر بخواهید یک دامنه را به یک آدرس IP خاص متصل کنید، می‌توانید آن را در این فایل اضافه کنید.

کاربردهای فایل /etc/hosts

1. تست و توسعه نرم‌افزار: برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان معمولا از فایل /etc/hosts برای تست و توسعه نرم‌افزارهایشان استفاده می‌کنند. با افزودن ویرایش‌های مربوط به دامنه‌ها و آدرس‌های IP به این فایل، می‌توانند بدون نیاز به اتصال به شبکه، برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها را تست کنند.
2. مسیریابی محلی: استفاده از فایل /etc/hosts می‌تواند برای مسیریابی محلی در شبکه مفید باشد. به عنوان مثال، شما می‌توانید آدرس IP داخلی یک دستگاه در شبکه خود را به یک دامنه مشخص متصل کنید، به‌طوری‌که این دستگاه از آدرس IP داخلی موجود در شبکه به جای آدرس IP عمومی مربوط به دامنه استفاده کند.
3. اجتناب از تغییرات DNS: گاهی اوقات، افراد نیاز دارند که به دامنه‌ای دسترسی داشته باشند اما نمی‌خواهند تغییرات DNS را اعمال کنند. این می‌تواند به دلیل تست و توسعه یا مسایل امنیتی باشد. با استفاده از فایل /etc/hosts، می‌توانند به راحتی به آدرس‌های IP مربوط به دامنه‌های خاص دسترسی داشته باشند بدون ایجاد تغییرات در تنظیمات DNS.

 

فایل /etc/resolv.conf

فایل /etc/resolv.conf یکی دیگر از فایل‌های مهم تنظیمات سیستم است که در سیستم‌های عامل مبتنی بر یونیکس و لینوکس وجود دارد. این فایل شامل تنظیمات مربوط به DNS است. به عبارت دیگر، این فایل مشخص می‌کند که سیستم عامل باید درخواست‌های DNS را به کدام سرورهای DNS بفرستد.

محتوای این فایل معمولا به صورت زیر است:

nameserver 8.8.8.8
nameserver 8.8.4.4

که در این مثال، دو آدرس IP برای سرورهای DNS تعیین شده‌اند. با تغییر محتوای این فایل، می‌توانید سیستم عامل را به سرویس‌های DNS دلخواهتان متصل کنید.

سرویس نام‌گذاری دامنه (DNS)

DNS به عنوان یک سرویس مهم در شبکه‌های کامپیوتری، مسئول تبدیل نام‌های دامنه (مانند example.com) به آدرس‌های IP متناظر آنها می‌باشد. به این ترتیب، وقتی کاربر یک دامنه را وارد می‌کند، سیستم نیاز دارد تا آن نام دامنه را به آدرس IP متصل کند تا بتواند ارتباط با سرور مورد نظر برقرار کند.

تنظیمات مربوط به DNS در فایل /etc/resolv.conf

فایل /etc/resolv.conf شامل تنظیمات مهمی است که سیستم عامل را در مورد نحوه استفاده از سرویس DNS مطلع می‌کند. این فایل عموما شامل موارد زیر است:

• Nameserver: این بخش شامل آدرس‌های IP سرورهای DNS است که سیستم برای درخواست‌های DNS خود به آنها متصل می‌شود. به عبارت دیگر، اینجا سرورهای DNS مورد استفاده توسط سیستم عامل تعیین می‌شوند.
• Search: این بخش مربوط به دامنه‌های جستجو است که برای تکمیل نام‌های دامنه کوتاه (مانند example.com) استفاده می‌شود. اگر یک کاربر نام دامنه‌ای را بدون دامنه اصلی وارد کند، سیستم از این دامنه‌ها برای تکمیل آن استفاده می‌کند.

تأثیر تغییرات در فایل /etc/resolv.conf

با تغییر محتوای فایل /etc/resolv.conf، شما می‌توانید سیستم عامل را به سرورهای DNS مختلف متصل کنید. این تغییرات می‌تواند اثرات متعددی داشته باشد از جمله:

• افزایش امنیت: استفاده از سرویس‌های DNS معتبر و امن می‌تواند به افزایش امنیت شبکه کمک کند، زیرا سرورهای DNS ناامن ممکن است به کاربران آسیب برسانند یا اطلاعات آن‌ها را به سرقت ببرند.
• بهبود عملکرد: استفاده از سرورهای DNS پرسرعت و قابل اطمینان می‌تواند به بهبود عملکرد شبکه و زمان پاسخ DNS کمک کند.
• دسترسی به منابع محدود شده: در برخی مواقع، افراد نیاز به دسترسی به منابع محدود شده در سرورهای DNS خاص دارند. با تغییرات در فایل resolv.conf، می‌توانند به این منابع دسترسی پیدا کنند.

در زیر چند نمونه از DNS سرورهای معتبر به همراه ویژگی‌های آنها آورده شده است:

1. Google Public DNS
   • آدرس  8.8.8.8 و 8.8.4.4
   • ویژگی: سرورهای پرسرعت و قابل اعتماد، امنیت بالا، پشتیبانی از DNS-over-HTTPS (DoH) و DNS-over-TLS (DoT).
2. Cloudflare DNS
   • آدرس  1.1.1.1 و 1.0.0.1
   • ویژگی: سرورهای فوق‌العاده سریع و قابل اطمینان، امنیت بالا، پشتیبانی از DNS-over-HTTPS (DoH) و DNS-over-TLS (DoT).
3. OpenDNS
   • آدرس  208.67.222.222 و 208.67.220.220
   • ویژگی: فیلترینگ محتوا، حفاظت از کودکان، مسدودسازی سایت‌های خطرناک، گزارشگیری فعالیت‌های DNS.
4. Quad9 DNS
   • آدرس  9.9.9.9
   • ویژگی: حفاظت از امنیت و حریم خصوصی، مسدودسازی سایت‌های مخرب و فیشینگ، پشتیبانی از DNS-over-TLS (DoT).
5. Comodo Secure DNS
   • آدرس 8.26.56.26 و 8.20.247.20
   • ویژگی: فیلترینگ محتوا، حفاظت از امنیت و حریم خصوصی، مسدودسازی سایت‌های مخرب و فیشینگ.
6. Shecan DNS
   • آدرس  185.51.200.2 و 178.22.122.100
   • ویژگی: امنیت بالا، حفاظت از حریم خصوصی کاربران ایرانی، فیلترینگ محتوا، مسدودسازی سایت‌های غیراخلاقی و مخرب. Shecan DNS از طریق پروتکل DNS-over-HTTPS (DoH) نیز قابل دسترسی است که این امر باعث افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی اطلاعات استفاده کنندگان می‌شود و مهمترین ویژگی آن حذف محدود برخی سایت ها برای کاربران ایرانی می باشد.

همه این سرویس‌ها از لحاظ سرعت، امنیت، و پشتیبانی از پروتکل‌های مبتنی بر HTTPS و TLS برای ارتقاء حفاظت از حریم خصوصی و امنیت شبکه، معتبر و مناسب هستند. انتخاب سرور DNS متناسب با نیازها و اولویت‌های خود می‌تواند به بهبود تجربه استفاده از اینترنت کمک کند.

تأثیر این فایل‌ها بر روی سیستم عامل

فایل /etc/hosts و /etc/resolv.conf هر دو تأثیر قابل توجهی بر روی عملکرد سیستم عامل دارند. با تغییرات در فایل hosts، می‌توانید نام‌های مستقیم را به آدرس‌های IP متصل کنید، که این امر می‌تواند در تست و توسعه نرم‌افزارها و همچنین در مواقعی که نیاز به تغییر مسیر DNS دارید، بسیار مفید باشد. از طرف دیگر، با تغییرات در فایل resolv.conf، می‌توانید سیستم عامل را به سرورهای DNS دلخواهتان متصل کنید که این کار می‌تواند امنیت و سرعت در ارتباط با شبکه را افزایش دهد.