Etherchannel سیسکو CCNP – افزونگی و افزایش پهنای باند با پیاده سازی
Etherchannel سیسکو CCNP – در این مقاله به یکی از مباحث اساسی در شبکه به اسم EtherChannel می پردازیم، EtherChannel یک تکنیکی است که به شما امکان را می دهد تا پورت اترنت چندگانه را در یک پورت منطقی ترکیب کنید. بنابراین، به شما کمک می کند پهنای باند پورت های مختلف را ترکیب کنید. علاوه بر این، در صورت failure شدن 1 Port، افزونگی نیز فراهم می شود.
در تصویر بالا دو سوییچ SW-1 و SW-2 به یکدیگر متصل شده اند در پشت هر سوییچ یک شبکه ی LAN قرار دارد هدف از اتصال این دو سوییچ به یکدیگر برقراری ارتباط بین LAN A و LAN B می باشد با دقت به تصویر نگاه کنید بزرگترین ایراد این شبکه چیست؟ آیا شما هم متوجه ایراد شده اید؟ بیایید کمی جزئی تر به تصویر نگاه کنیم.
فرض کنید کلاینت هایی که در LAN A قرار گرفته اند مقدار دیتایی که در هر یک ثانیه ارسال می کنند 2 گیگ می باشد نکته ای که وجود دارد این است که حداکثر پهنای باند اینترفیس بین دو سوییچ 1 گیگ می باشد در نتیجه اینترفیس بین دو سوییچ توانایی حمل دیتا های LAN A به سمت سوییچ مقابل را ندارد، در این شرایط ترافیک ها با تاخیر به سمت مقصد ارسال می شوند پس اولین مشکلی که می تواند در این شبکه بوجود بیاید تاخیر می باشد آیا مشکل دیگری در این شبکه وجود دارد؟ فرض کنید اینترفیس بین دو سوییچ به هر علتی قطع شود، چه اتفاقی می افتد؟ بصورت کامل ارتباط بین LAN A با LAN B قطع می شود مشکلی بزرگتر از مشکل قبل!. آیا راه حلی برای مشکلات مطرح شده دارید؟
ابتدا بیاید فکری برای مشکل دوم کنیم چرا مشکل جدی تری می باشد برای مشکل دوم راه حلی که می توانیم مطرح کنیم این می باشد که یک لینک دیگر بین دو سوییچ اضافه کنیم یا به عبارت ساده در ارتباط بین دو سوییچ Redundancy یا افزونگی ایجاد کنیم به تصویر زیر دقت کنید:
در تصویر بالا بین دو سوییچ یک لینک دیگر اضافه شده است حال تصور کنید لینک اول قطع شود، آیا مشکلی بوجود می آید؟ به دلیل وجود Redundancy در شبکه بدون هیچ نگرانی می توانیم بگوییم مشکلی وجود ندارد چرا که با قطع شدن لینک اول ما هنوز هم یک لینک سالم در بین دو سوییچ داریم، در نتیجه ارتباطات شبکه ی ما به مشکل نمی خورد پس با افزودن یک لینک بین دو سوییچ توانستیم مشکل دوم یعنی قطعی ارتباط را حل کنیم.
اما آیا با این کار مشکل اول یعنی کمبود پهنای باند نیز رفع شد؟ شاید فکر کنید بله اما خیر مشکل همچنان پابرجاست اما چرا؟ برای جلوگیری از ایجاد Loop در شبکه ی لایه دویی پروتکل STP برخی از لینک ها را بلاک می کند در تصویر پایین پروتکل STP یکی از دو لینک بین دو سوییچ را به دلیل جلوگیری از ایجاد Loop بلاک کرده است.
به دلیل بلاک شدن یکی از لینک ها توسط STP تنها یک لینک فعال بین سوییچ وجود دارد، در نتیجه مشکل اول همچنان پابرجاست که یک لینک تنها توانایی ارسال 1 گیگ دیتا در یک ثانیه را دارا می باشد. حال اگر لینک اول قطع شود لینک دوم که در حالت بلاک قرار دارد از بلاک در آمده و می تواند دیتا ارسال کند.پس مشکل دوم حل شده و نگرانی از بابت قطعی لینک اول نخواهیم داشت.
حال بیاید راه حلی برای مشکل اول یعنی کمبود پهنای باند پیدا کنیم.شاید به این فکر افتاده باشید که از لینکی با پهنای باند بیشتر استفاده کنیم به عنوان مثال به جای استفاده از لینک های Gig از لینک های 10-Gig استفاده کنیم.فکر خوبیست اما فرض کنید سوییچ های شما تنها از لینک های FastEthernet و GigabitEthernet پشتیبانی می کنند درنتیجه نمی توانید از لینک های 10Gig استفاده کنید. آیا منطقی است برای حل مشکل کمبود پهنای باند سوییچ هایمان را عوض کنیم و سوییچ هایی با پشتیبانی از لینک های 10Gig خریداری کنیم؟ صدرصد خیر، پس استفاده از لینک هایی با پهنای باند بیشتر راه حل مناسبی نیست.
تجمیع پهنای باند (Aggregation)
برای مشکل کمبود پهنای باند راه حلی تحت عنوان Aggregation ارائه گردید با استفاده از Aggregation می توان چندین لینک فیزیکی را باهم تجمیع کرد و تحت عنوان یک لینک Logical یا منطقی در آورد. به عنوان مثال بین دو سوییچ دو لینک از نوع GigabitEthernet قرار دارد با استفاده از Aggregation می توان این دو لینک را به صورت منطقی به یک لینک تبدیل کرد.
اما تبدیل دو لینک فیزیکی به یک لینک منطقی چه فایده ای دارد؟ می دانیم که هر لینک توانایی ارسال یک گیگ دیتا را دارا می باشد و همچنین می دانیم که هر دو لینک به دلیل وجود STP نمی توانند همزمان دیتا ارسال کنند، چرا که STP برای جلوگیری از Loop یکی از لینک ها را بلاک می کند.
حال Aggregation اینگونه بیان می کند که من دو یا چند لینک فیزیکی را با یکدیگر ترکیب و تبدیل به یک لینک منطقی میکنم در نتیجه سوییچ به جای مشاهده ی دو یا چند لینک تنها یک لینک می بیند و نتیجه ی این رفتار این می باشد که چون تنها یک لینک بین دو سوییچ قرار دارد دیگر STP هیچ لینکی را بلاک نمی کند. حال هر دو لینک می توانند دیتا ارسال کنند پس با Aggregation عملا پهنای باند افزایش می یابد.
به همین راحتی با استفاده از Aggregation می توانیم مشکل اول یعنی کمبود پهنای باند را حل کنیم مشکل ما این بود که دیتای ارسال برابر با 2 گیگ بود اما اینترفیس بین دو سوییچ تنها از یک گیگ پهنای باند پشتیبانی می کرد حال با استفاده از Aggregation دو لینک تبدیل به یک لینک منطقی شده اند و می توانند تا 2 گیگ دیتا را منتقل کنند. تصویر زیر نشان دهنده ی تمیجع دو لینک بین دو سوییچ با استفاده از Aggregation می باشد.
پس به عبارت ساده با استفاده از Aggregation می توانیم دو یا چند لینک فیزیکی را به یک لینک منطقی تبدیل کرده و با اینکار پهنای باند لینک های خود را افزایش دهیم.
بسیاری از دانشجویان تصور می کنند که با Aggregate کردن چند لینک سرعت ارسال دیتا افزایش پیدا می کند که این تصور کاملا اشتباه می باشد بیاید با یک مثال ببینم عملا Aggregation چه کاری را انجام می دهد.
یک اتوبان را تصور کنید که این اتوبان چهار لاین دارد در این اتوبان محدودیت سرعت وجود دارد و حداکثر سرعتی که ماشین ها می توانند داشته باشند 100 کیلومتر بر ساعت می باشد. فرض را بر این میگیریم که در یک ساعت 1000 ماشین از این اتوبان عبور می کنند حال بیاید دو لاین دیگر به این اتوبان اضافه کنیم حال که اتوبان به جای 4 لاین 6 لاین دارد آیا ماشین ها می توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند؟ صدرصد خیر چرا که محدودیت سرعتی تغییر نکرده است.
اما با این حال در یک ساعت به جای 1000 ماشین تعداد بیشتری از 1000 تا می توانند از اتوبان عبور کنند. همین مثال مصداق بارزی در شبکه نیز می باشد اگر ما هر ماشین را یک دیتا در نظر بگیریم و هر لاین اتوبان را یک لینک در نظر بگیریم به راحتی می توانیم نتیجه بگیریم که با زیاد شدن تعداد لینک ها تعداد یا به عبارت بهتر حجم بیشتری دیتا می تواند در یک زمان معین از لینک ها عبور کند اما سرعت ارسال دیتا ها تغییری نخواهد کرد.
نکته –Aggregation را با نام های دیگری همچون Port bundling، PortChannel و EtherChannel می شناسیم.
توزیع بار در EtherChannel
یکی از مباحث مهمی که باید در EtherChannel مورد بررسی قرار گیرد نحوه ی توزیع بار بر روی لینک هایی که Aggregate شده اند می باشد. اگر تصور کرده اید که ترافیک ها بر روی لینک ها بصورت متوازن ارسال می شوند کاملا در اشتباه هستید برای توزیع بار در بین لینک هایی که Aggregate شده اند الگوریتم های متفاوتی وجود دارند که براساس الگوریتم های موجود توزیع بار بر روی لینک ها صورت می گیرد. در این بخش می پردازیم به الگوریتم های توزیع بار در EtherChannel.
Source IP Address : اگر برای توزیع بار در EtherChannel از الگوریتم Source IP Address استفاده کنیم، سوییچ از 32 بیت Source IP Address برای توزیع بار استفاده می کند این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم.
اگر 2 لینک را با یکدیگر Aggregate کنیم سوییچ از آخرین بیت Source IP برای توزیع بار بر روی لینک ها استفاده می کند از آنجایی که هر بیت دو حالت می تواند داشته باشد، یا 0 باشد و یا 1 پس برای دو لینک تنها یک بیت کفایت می کند. به تصویر زیر دقت کنید:
فرض کنیم دیتایی قرار است از سمت LAN A توسط کلاینتی با آدرس 192.168.1.10 به سمت LAN B ارسال شود دیتا زمانی که به سوییچ می رسد از آنجایی که پورت های Gig 0/1 و Gig 0/2 باهم Aggregate شده اند سوییچ به الگوریتم توزیع بار EtherChannel نگاهی می اندازد الگوریتم مورد استفاده ی ما Source IP Address می باشد در نتیجه سوییچ به بررسی آدرس Source IP می پردازد آدرس 192.168.1.10 بصورت باینری معادل مقدار زیر می باشد:
11000000.10101000.00000001.00001010
از 32 بیت آدرس بالا تنها بیت آخر برای ما اهمیت دارد بیت آخر در حال حاضر 0 می باشد پس به راحتی متوجه نحوه ی توزیع بار بر روی لینک ها می شویم. به عنوان مثال سوییچ اینگونه بیان می کند که اگر آخرین بیت آدرس Source IP برابر با 0 باشد دیتا باید از لینک Gig 0/1 ارسال شود و اگر آخرین بیت برابر با 1 باشد دیتا باید از Gig 0/2 ارسال شود.
اگر 4 لینک را با یکدیگر Aggregate کنیم سوییچ از 2 بیت آخر Source IP برای توزیع بار بر روی لینک ها استفاده می کند. چرا که با 2 بیت می توانیم چهار حالت داشته باشیم.
00000000.00000000.00000000.00000000
00000000.00000000.00000000.00000001
00000000.00000000.00000000.00000010
00000000.00000000.00000000.00000011
برای مثال اگر دو بیت آخر برابر با 00 باشند سوییچ دیتا را از لینک اول ارسال کرده، اگر دو بیت آخر برابر با 01 باشند سوییچ دیتا را از لینک دوم ارسال کرده، اگر دو بیت آخر برابر با 10 باشند سوییچ دیتا را از لینک سوم ارسال کرده و اگر دو بیت آخر برابر با 11 باشند سوییچ دیتا را از لینک آخر یعنی لینک چهارم ارسال می کند.
اگر 8 لینک را با یکدیگر Aggregate کنیم سوییچ از 3 بیت آخر Source IP برای توزیع بار بر روی لینک ها استفاده می کند چرا که با 3 بیت می توانیم هشت حالت داشته باشیم.
00000000.00000000.00000000.00000000
00000000.00000000.00000000.00000001
00000000.00000000.00000000.00000010
00000000.00000000.00000000.00000011
00000000.00000000.00000000.00000100
00000000.00000000.00000000.00000101
00000000.00000000.00000000.00000110
00000000.00000000.00000000.00000111
برای مثال اگر سه بیت آخر برابر با 000 باشند سوییچ دیتا را از لینک اول ارسال می کند، اگر سه بیت آخر برابر با 001 باشند سوییچ دیتا را از لینک دوم ارسال می کند و الی آخر.
Destination IP Address : اگر برای توزیع بار در EtherChannel از الگوریتم Destination IP Address استفاده کنیم، سوییچ از 32 بیت Destination IP Address برای توزیع بار استفاده می کند این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم. نحوه ی توزیع بار در این الگوریتم دقیقا مشابه با الگوریتم Source IP Address می باشد، با این تفاوت که به جای استفاده از آدرس Source IP از آدرس Destination IP برای محاسبات توزیع بار استفاده می کند.
ترکیبی از Source IP Address و Destination IP Address : در این حالت سوییچ از 32 بیت Source IP Address به همراه 32 بیت Destination IP Address برای توزیع بار استفاده می کند. این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم نحوه ی توزیع بار در این الگوریتم به این صورت می باشد که همانند الگوریتم Source IP Address براساس تعداد لینک ها تعداد بیت هایی که مورد بررسی قرار میگیرند مشخص می شود. به مثال زیر دقت کنید:
اگر 2 لینک را با یکدیگر Aggregate کنیم سوییچ از آخرین بیت Source IP و Destination IP برای توزیع بار بر روی لینک ها استفاده می کند فرض کنید دیتایی قرار است از سمت LAN A توسط کلاینتی با آدرس 192.168.1.10 به سمت کلاینتی با آدرس 192.168.1.11 که در LAN B قرار دارد ارسال شود. دیتا زمانی که به سوییچ می رسد از آنجایی که پورت های Gig 0/1 و Gig 0/2 باهم Aggregate شده اند سوییچ به الگوریتم توزیع بار EtherChannel نگاهی می اندازد.
الگوریتم مورد استفاده ی ما ترکیبی از Source و Destination آدرس IP می باشد در نتیجه سوییچ به بررسی آدرس Source IP و Destination IP می پردازد آدرس 192.168.1.10 که آدرس Source می باشد بصورت باینری معادل مقدار زیر می باشد:
11000000.10101000.00000001.00001010
آدرس 192.168.1.11 که آدرس Destination می باشد بصورت باینری معادل مقدار زیر می باشد :
11000000.10101000.00000001.00001011
در این تصویر بین دو سوییچ ما دو لینک داریم در نتیجه سوییچ تنها به یک بیت آخر توجه می کند اما کدام بیت؟ بیت مربوط به آدرس Source و یا بیت مربوط به آدرس Destination ؟ در حقیقت به هیچکدام. ابتدا سوییچ مقدار باینری شده ی آدرس های Source و Destination را باهم XORکرده و سپس اخرین بیت حاصل از XOR را برای توزیع بار استفاده می کند.
11000000.10101000.00000001.00001010
XOR
11000000.10101000.00000001.00001011
=
00000000.00000000.00000000.00000001
در خروجی بالا بیت آخر حاصل از XOR برابر با 1 قرار گرفته است حال ممکن این ترافیک یعنی از مبدا 192.168.1.10 به مقصد 192.168.1.11 از لینک Gig 0/1 ارسال شود و اگر دیتای دیگری به سوییچ رسید که آخرین بیت حاصل از XOR آن برابر با 0 بود از لینک دوم ارسال شود.
Source MAC Address : اگر برای توزیع بار در EtherChannel از الگوریتم Source MAC Address استفاده کنیم، سوییچ از 48 بیت Source MAC Address برای توزیع بار استفاده می کند این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم نحوه ی توزیع بار در این الگوریتم دقیقا همانند الگوریتم Source IP Address می باشد.
Destination IP Address: اگر برای توزیع بار در EtherChannel از الگوریتم Destination MAC Address استفاده کنیم، سوییچ از 48 بیت Destination MAC Address برای توزیع بار استفاده می کند این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم نحوه ی توزیع بار در این الگوریتم دقیقا همانند الگوریتم Destination IP Address می باشد.
ترکیبی از Source MAC Address و Destination MAC Address : در این حالت سوییچ از 48 بیت Source MAC Address به همراه 48 بیت Destination MAC Address برای توزیع بار استفاده می کند این توزیع بار کاملا بستگی به این دارد که چند لینک را با یکدیگر Aggregate کرده ایم نحوه ی توزیع بار در این الگوریتم دقیقا همانند الگوریتم ترکیبی از Source IP Address و Destination IP Address می باشد.
TCP/UDP Port Numbers : در این الگوریتم می توان نحوه ی توزیع بار را براساس شماره ی پورت مشخص کرد برای مثال می توان گفت ترافیک هایی که مقصدشان سرویس های وب یعنی پورت های 80 و 443 می باشد از یک لینک ارسال شوند و ترافیک های دیگر از لینکی دیگر.
نکته – بصورت پیش فرض برای توزیع بار در EtherChannel از الگوریتم ترکیبی Source IP Address و Destination IP Address استفاده می شود.
نکته – الگوریتم TCP/UDP Port number در تمامی سوییچ ها پشتیبانی نمی شود.
با استفاده از دستور زیر می توانید الگوریتم مورد استفاده ی سوییچ در توزیع بار را مشخص کنید :
Switch(config)# port-channel load-balance (method)
پروتکل های مذاکره EtherChannel
تکنولوژی EtherChannel یک تکنولوژی سوییچینگ می باشد که می توان با استفاده از این تکنولوژی اینترفیس های Ethernet را باهم تجمیع کرد میدانیم که اگر بخواهیم اینترفیس های بین دو سوییچ را بایکدیگر Aggregate کنیم، هر دو سوییچ باید توافق کنند که اینترفیس های بینشان عضو یک گروه منطقی شده اند چرا که اگر غیر این باشد صدرصد ارتباطات بین دو سوییچ به مشکل بر میخورد از همین رو دو پروتکل به عنوان پروتکل های مذاکره ی EtherChannel بوجود آمد تا سوییچ ها بتوانند با یک زبان با یکدیگر مذاکره کنند و در نتیجه مشخص شود که اینترفیس های بین آنها باید Aggregate شوند یا خیر. پروتکل های مذاکره ی EtherChannel عبارتند از :
- Port Aggregation Protocol – PAgP
- Link Aggregation Control Protocol – LAcP
Port Aggregation Protocol (PAgP)
پروتکل PAgP توسط شرکت سیسکو به عنوان پروتکلی برای مذاکره در EtherChannel عرضه شد این پروتکل تنها بر روی سوییچ های شرکت سیسکو وجود دارد و وندور های دیگر حق استفاده از این پروتکل را ندارند زمانی که EtherChannel را بر روی چند اینترفیس بین دو سوییچ پیاده سازی می کنید با انتخاب این پروتکل می توانید شروع مذاکرات EtherChannel را انجام دهید، اگر تمامی شرایط اینترفیس ها همانند Duplex، Speed و … یکسان باشند تمامی اینترفیس های Aggregate شده تحت عنوان یک لینک منطقی در می آیند.
در پروتکل PAgP دو Mode وجود دارد که دو کار اصلی را بر عهده دارند :
- نشان دهنده ی این می باشند که سوییچ برای Aggregation از پروتکل PAgP استفاده می کند.
- این Mode ها می باشند که شروع کننده و کامل کننده ی مذاکرات می باشند.
Mode های پروتکل PAgP
ایجاد EtherChannel صرفا بر اساس پیشنهاد و قبول پیشنهاد می باشد برای مثال زمانی که سوییچ قصد دارند اینترفیس های بین خودشان را Aggregate کنند حداقل یکی از سوییچ ها باید شروع کننده ی مذاکرات باشد و پیشنهادی مبنی بر ایجاد EtherChannel به سمت سوییچ مقابل ارسال کند.
همچنین سوییچ مقابل نیز باید پس از دریافت پیشنهاد اعلام کند که آمادگی ایجاد EtherChannel را دارد که در اینجا منظور از آمادگی همان قبول پیشنهاد می باشد. در نتیجه Mode های PAgP بر همین اساس فعالیت می کنند، یعنی یکی از Mode ها پیشنهاد EtherChannel شدن را ارسال می کند و Mode دیگر پیشنهاد را قبول می کند.
اگر شما از پروتکل PAgP برای EtherChannel استفاده می کنید، EtherChannel تنها زمانی شکل می گیرد که در دو سوییچ مطابق جدول زیر Mode ها را انتخاب کرده باشید.
Desirable | Auto | |
Desirable | Yes | Yes |
Auto | Yes | No |
نکته – با استفاده از پروتکل PAgP می توانید حداکثر 8 لینک را بایکدیگر Aggregate کنید.
Link Control Aggregation Protocol (LAcP)
از آنجایی که پروتکل PAgP مخصوص سوییچ های شرکت سیسکو می باشد، دیگر وندور ها نمی توانند از این پروتکل برای مبحث EtherChannel استفاده کنند از همین رو پروتکل استانداردی به اسم LAcP توسط سازمان IEEE بوجود آمد. پروتکل LAcP با استاندارد IEEE 802.Ead شناخته می شود. تمامی وندور ها می توانند از این پروتکل برای EtherChannel استفاده کنند. خوشبختانه اکثر مفاهیم این پروتکل همانند پروتکل PAgP می باشد اما همچنان تفاوت هایی نیز وجود دارد این پروتکل نیز براساس ارسال پیشنهاد و قبوله پیشنهاد می تواند EtherChannel را ایجاد کند.
در پروتکل LAcP دو Mode وجود دارد که دو کار اصلی را بر عهده دارند :
- نشان دهنده ی این می باشند که سوییچ برای Aggregation از پروتکل LAcP استفاده می کند.
- این Mode ها می باشند که شروع کننده و کامل کننده ی مذاکرات می باشند.
Mode های پروتکل LAcP
اگر شما از پروتکل LAcP برای EtherChannel استفاده می کنید، EtherChannel تنها زمانی شکل می گیرد که در دو سوییچ مطابق جدول زیر Mode ها را انتخاب کرده باشید.
Active | Passive | |
Active | Yes | Yes |
Passive | Yes | No |
نکته – با استفاده از پروتکل LAcP می توانید حداکثر 16 لینک را بایکدیگر Aggregate کنید اما تنها 8 لینک فعال خواهید داشت یا به عبارت بهتر همانند پروتکل PAgP حداکثر از تجمیع 8 لینک می توانید استفاده کنید و پهنای باند خود را 8 برابر کنید 8 لینک دیگر در LAcP تنها به عنوان لینک های Backup مورد استفاده قرار می گیرند که اگر زمانی یکی از 8 لینک فعال از بین رفت یکی از لینک های پشتیبان جایگزین آن لینک شود.
نکته ی مهمی که وجود دارد این می باشد که حال می دانیم در پروتکل LAcP تا 16 لینک را می توانیم با یکدیگر Aggregate کنیم اما نهایتا 8 لینک بصورت فعال خواهیم داشت. سوال اینجاست که کدام 8 لینک از تمامی 16 لینک به عنوان لینک های فعال در نظر گرفته می شوند؟
8 لینک فعال در LAcP به عنوان لینک های Active شناخته می شوند و 8 لینک پشتیبان تحت عنوان Standby شناخته می شوند برای اینکه مشخص شود کدام لینک ها باید Active باشند و کدام لینک ها باید Standby باشند ابتدا بین دو سوییچ یک مذاکره مبنی بر اینکه کدام سوییچ حق انتخاب Active و یا Standby بودن لینک ها را دارد انجام می شود.بنابراین از بین دو سوییچ یکی از سوییچ ها تحت عنوان Decision Maker شناخته می شود.
اما کدام سوییچ؟ برای انتخاب Decision Maker سوییچ ها از Priority استفاده می کنند مقدار Priority می تواند بین 1 تا 65535 مقدار داشته باشد که بصورت پیش فرض مقدار آن 32768 می باشد. سوییچی که مقدار Priority کمتری داشته باشد به عنوان Decision Maker شناخته می شود.
نکته – اگر Priority دو سوییچ بصورت پیش فرض یعنی مقدار 32768 باشد سوییچی به عنوان Decision Maker انتخاب می شود که MAC Address کوچکتری داشته باشد.
پس از آنکه یکی از سوییچ ها به عنوان Decision Maker انتخاب شد، باید مشخص کنید کدام لینک ها به عنوان لینک های Active فعالیت کنند و کدام لینک ها به عنوان لینک های Standby فعالیت کنند این انتخاب نیز براساس Priority می باشد هر لینک می تواند Priority از 1 تا 65535 داشته باشد که مقدار پیش فرض آن 32768 می باشد. لینک هایی که مقدار Priority کمتری داشته باشند به عنوان لینک های Active انتخاب می شوند.
پیکبرندی پروتکل PAgP
در پیکربندی های مربوط به EtherChannel، اساس پیکربندی اینترفیس ها می باشند. به عبارت ساده تر ابتدا باید مشخص کنیم کدام اینترفیس ها باید بایکدیگر Aggregate شوند. درنتیجه پیکربندی های مربوط به EtherChannel در سطح اینترفیس انجام می شوند.
با استفاده از دستور می توانید پروتکل PAgP را برای EtherChannel انتخاب کنید.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # channel-protocol pagp
پس از مشخص کردن پروتکل مورد استفاده در EtherChannel با استفاده از دستور زیر می توانید Mode مورد نظر خود را انتخاب کنید توجه داشته باشید، زمانی که از پروتکل PAgP استفاده می کنید تنها می توانید از Mode های Desirable و Auto استفاده کنید.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # channel-group (number) mode [on | auto | desirable | active | passive]
شماره ای که در دستور channel-group باید مشخص کنید الزاما باید در تمامی اینترفیس هایی که می خواهید بایکدیگر Aggregate شوند یکسان باشند اما هیچ الزامی نیست که این شماره در دو سوییچ یکی باشد.
یکی از قابلیت هایی که پروتکل PAgP دارد مبحثی تحت عنوان Silent می باشد بصورت پیش فرض پروتکل PAgP در حالت Silent قرار دارد به این معنی که اگر تنها یک سمت از اینترفیس ها را به عنوان PAgP پیکربندی کنید و سمت دیگر را پیکربندی نکنید با اینکه هیچگونه مذاکره ای انجام نمی شود اما آن اینترفیس های آن سمت Aggregate می شوند. حال اگر پروتکل PAgP را در حالت Non-silent پیکربندی کنید الزاما باید در دو سمت PAgP پیکربندی شود تا اینترفیس ها بتوانند Aggregate شوند و اگر یک سمت پیکربندی نشود بصورت کامل اینترفیس ها از کار می افتند.
با استفاده از دستور زیر می توانید پروتکل PAgP را در حالت Non-silent پیکربندی کنید.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # channel-group (number) mode desirable non-silent
پیکربندی پروتکل LAcP
با استفاده از این دستور می توانید پروتکل LAcP را برای EtherChannel انتخاب کنید.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # channel-protocol lacp
پس از مشخص کردن پروتکل مورد استفاده در EtherChannel با استفاده از دستور زیر می توانید Mode مورد نظر خود را انتخاب کنید. توجه داشته باشید، زمانی که از پروتکل LAcP استفاده می کنید تنها می توانید از Mode های Active و Passive استفاده کنید.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # channel-group (number) mode [on | auto | desirable | active | passive]
شماره ای که در دستور channel-group باید مشخص کنید الزاما باید در تمامی اینترفیس هایی که می خواهید بایکدیگر Aggregate شوند یکسان باشند اما هیچ الزامی نیست که این شماره در دو سوییچ یکی باشد.
با استفاده از دستور زیر می توانید Priority یک سوییچ را تغییر دهید تا بتوانید مشخص کنید کدام سوییچ باید به عنوان Decision Maker انتخاب شود.
SW (config) # lacp system-priority (priority)
با استفاده از دستور زیر می توانید مقدار Priority برای هر اینترفیس را پیکربندی کنید تا مشخص کنید که کدام اینترفیس ها باید به عنوان اینترفیس هایActive انتخاب شوند.
SW (config) # interface <type / number> SW (config-if) # lacp port-priority (priority)
Etherchannel Guard
فیچر EtherChannel Guard جهت جلوگیری از ایجاد LOOP ، در صورتی که کابل به جای آنکه به پورت هایی که برای Etherchannel در نظر گرفته شده اند به پورتهای دیگر متصل شوند، پورت های مربوط (پورت اینترفیس منطقی که شامل اینترفیس های فیزیکی تحت عنوان PORT-CHANNEL است) به وضعیت ERROR-DISABLE برود، این فیچر بصورت پیش فرض فعال است.
جهت فعال یا غیر فعال کردن این فیچر:
SW(config) # (no) spanning-tree etherchannel guard misconfig
Cisco VSS – Virtual Switching System
یک قابلیت در سوئیچ های رده بالای سیسکو میباشد که به شما اجازه می دهد تا etherchannel چرا بر روی دو پورت از دو سوئیچ انجام دهید و عملا یک سوئیچ Virtual برای شما ایجاد می کند.
یک راه دیگر مثل چیزی که در عکس بالا نمایش داده شده است می باشد، یعنی اگر قرار است مثل عکس بالا 4 سویچ خود را با هم etherchannel کنید می توانید دو به دو سوئیچ های خود را اول Stack کرده و سپس سوئیچ های Stack شده را با هم در یک Port-Channel قرار بدهید.
Cisco Virtual Port Channel – vPC
تکنولوژی Cisco vPC همانند سایر تکنولوژی های MCEC (Multi Chassis EtherChannel) از قبیل Stack و VSS راه کاری برای ایجاد Port Channel با بیش از یک سوئیچ دیتاسنتر (Nexus) را فراهم می آورد.
پیشنهاد میکنم مطلب vPC یا Virtual Port Channel در سیسکو را نیز مطالعه نمایید.