HTTP

HTTP (پروتکل انتقال ابرمتن) یکی از اصلی‌ترین پروتکل‌های استفاده شده در شبکه‌های رایانه‌ای است که برای انتقال داده‌ها بین کلاینت و سرور در وب کاربرد دارد. این پروتکل که مخفف Hypertext Transfer Protocol است، توسط تیم برنرز لی در اوایل دهه ۱۹۹۰ توسعه یافت و به سرعت به استانداردی برای انتقال اسناد وب تبدیل شد. HTTP به صورت بی‌حالت عمل می‌کند، به این معنا که هر درخواست و پاسخ مستقل از درخواست‌ها و پاسخ‌های قبلی است، که این امر به ساده‌سازی و کارایی سیستم‌های تحت وب کمک می‌کند.

در پروتکل HTTP، ارتباطات بین کلاینت و سرور از طریق درخواست‌ها و پاسخ‌ها صورت می‌گیرد. کلاینت که می‌تواند مرورگر وب یا هر نوع نرم‌افزار دیگری باشد، درخواست‌هایی مانند دریافت صفحات وب یا ارسال داده‌های فرم را به سرور ارسال می‌کند. سرور پس از دریافت این درخواست‌ها، پاسخ‌های مناسب را برمی‌گرداند. این پاسخ‌ها می‌توانند شامل انواع مختلفی از داده‌ها مانند HTML، تصاویر، ویدیوها و سایر منابع چندرسانه‌ای باشند. HTTP به عنوان یکی از اساسی‌ترین فناوری‌های اینترنت، نقشی کلیدی در تجربه کاربران وب ایفا می‌کند و به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا برنامه‌ها و خدمات مبتنی بر وب پیشرفته‌تری را ایجاد کنند.