31 روز قبل آزمون CCNAسیسکو

آدرس‌دهی IPv6 (IPv6 Addressing) – روز 27

پیکربندی و بررسی آدرس‌دهی و پیشوند IPv6

قبل از این مقاله بهتره “آدرس‌دهی IPv4 (IPv4 Addressing)” رو مطالعه کنید، در اوایل دهه 1990، کارگروه مهندسی اینترنت (IETF) به دلیل کمبود آدرس‌های IPv4 به دنبال جایگزینی برای این پروتکل بود. این تحقیقات منجر به توسعه‌ی IPv6 شد. در این بخش، تمرکز بر روی ساختار IPv6، روش‌های مختلف پیاده‌سازی آن، سابنتینگ و پیکربندی خودکار آدرس‌ها خواهد بود.

نکته:
در روترهای سیسکو، امکان اجرای پیکربندی دوگانه (Dual-Stack) برای اجرای هم‌زمان IPv4 و IPv6 وجود دارد.

مزایا و ویژگی‌های IPv6 (Overview and Benefits of IPv6)

1. فضای گسترده آدرس‌دهی (Extended Address Space)

  • IPv6 دارای آدرس 128 بیتی است.
  • فضای آدرس‌دهی شامل 340 تریلیون تریلیون تریلیون آدرس است.

2. پیکربندی خودکار آدرس (Stateless Address Autoconfiguration)

  • دستگاه‌ها می‌توانند به‌صورت خودکار آدرس IPv6 خود را تولید کنند.
  • IPv6 از پیکربندی خودکار مبتنی بر DHCPv6 نیز پشتیبانی می‌کند.

3. حذف نیاز به NAT/PAT

  • در IPv6، هر دستگاه می‌تواند یک آدرس عمومی داشته باشد و نیازی به ترجمه‌ی آدرس (NAT) نیست.
  • NAT64 به‌عنوان راهکاری برای سازگاری با IPv4 استفاده می‌شود.

4. هدر ساده‌تر (Simpler Header)

  • هدر IPv6 نسبت به IPv4 بهینه‌تر شده است.
  • عدم نیاز به چک‌سام (Checksum Processing)
  • افزایش بهره‌وری روترها در مسیریابی

5. امنیت و تحرک‌پذیری (Mobility and Security)

  • پشتیبانی بومی از IPsec
  • امکان تحرک‌پذیری بهتر برای دستگاه‌های متحرک

6. استراتژی‌های مهاجرت (Transition Strategies)

  • پیکربندی دوگانه (Dual-Stack) برای اجرای هم‌زمان IPv4 و IPv6
  • استفاده از تونلینگ (Tunneling) برای عبور بسته‌های IPv6 از شبکه‌های مبتنی بر IPv4

مقایسه IPv4 و IPv6

ویژگی IPv4 IPv6
طول آدرس 32 بیت 128 بیت
تعداد آدرس‌های ممکن 2³² (4.3 میلیارد) 2¹²⁸ (340 تریلیون تریلیون تریلیون)
پیکربندی خودکار نیازمند DHCP پشتیبانی از Stateless و Stateful DHCPv6
NAT/PAT بسیار رایج برای کاهش استفاده از آدرس‌های عمومی دیگر نیازی به NAT نیست
امنیت داخلی پشتیبانی از IPsec به‌صورت اختیاری IPsec به‌صورت پیش‌فرض پشتیبانی می‌شود
سازگاری با موبایل پشتیبانی محدود از تحرک‌پذیری پشتیبانی بومی از Mobility

IPv4 and IPv6 Address Comparison
IPv4 and IPv6 Address Comparison

فرمت هدر IPv6

هدر IPv6 نسبت به IPv4 ساده‌تر و کارآمدتر شده است.

IPv4 Header
IPv4 Header

IPv6 Header

مقایسه هدر IPv4 و IPv6

هدر IPv4 شامل فیلدهای متعددی بود، اما در IPv6 برخی از آن‌ها حذف یا ساده‌سازی شده‌اند.
در IPv6 دیگر خبری از:

  • چک‌سام (Checksum)
  • Fragmentation در هدر اصلی
  • فیلد Time To Live (TTL) → به Hop Limit تغییر کرده است.

ساختار هدر IPv6

فیلد توضیح
Version مشخص‌کننده نسخه پروتکل (عدد 6)
Traffic Class دسته‌بندی ترافیک برای اولویت‌بندی بسته‌ها
Flow Label شناسایی جریان‌های ارتباطی برای بهینه‌سازی پردازش بسته‌ها
Payload Length مشخص‌کننده طول داده‌ی بسته
Next Header تعیین پروتکل لایه‌ی بالا (TCP، UDP و …)
Hop Limit جایگزین TTL، تعداد هاپ‌های مجاز بسته
Source Address آدرس مبدأ بسته
Destination Address آدرس مقصد بسته

انواع آدرس‌های IPv6 (IPv6 Address Types)

IPv4 دارای سه نوع آدرس (Unicast، Multicast، Broadcast) بود، اما IPv6 دیگر از Broadcast استفاده نمی‌کند و به‌جای آن از Anycast بهره می‌برد.

IPv6 Address Types
IPv6 Address Types

1. آدرس Unicast

  • برای ارسال داده به یک دستگاه خاص در شبکه استفاده می‌شود.
  • انواع Unicast:
    • Global Unicast (2000::/3) → مشابه آدرس عمومی IPv4 برای مسیریابی جهانی
    • Link-Local (FE80::/10) → قابل‌استفاده فقط در لینک محلی
    • Loopback (::1) → معادل 127.0.0.1 در IPv4
    • Unique Local (FC00::/7) → جایگزین آدرس‌های خصوصی IPv4
    • Embedded IPv4 (::FFFF:192.168.1.1) → برای سازگاری با IPv4

2. آدرس Multicast

  • برای ارسال هم‌زمان داده به گروهی از دستگاه‌ها استفاده می‌شود.
  • آدرس‌های Multicast با FF00::/8 شروع می‌شوند.
  • انواع Multicast:
    • Solicited Node (FF02::1:FFXX:XXXX) → جایگزین ARP در IPv6
    • Assigned Multicast (FF00::/8) → مشابه آدرس‌های چندپخشی در IPv4

3. آدرس Anycast

  • به نزدیک‌ترین دستگاه (از نظر مسیریابی) ارسال می‌شود.
  • برای تخصیص چندین دستگاه به یک آدرس واحد کاربرد دارد.

آدرس یکتای IPv6 (Unicast Address in IPv6)

1. آدرس Unicast در IPv6

  • Unicast در IPv6 مشابه IPv4 است و یک آدرس یکتا را برای یک دستگاه مشخص در شبکه تعیین می‌کند.
  • تمام آدرس‌های مبدا در IPv6 باید Unicast باشند.
  • برخلاف Multicast و Anycast، این نوع آدرس دستگاه خاصی را مشخص می‌کند.

آدرس یکتای جهانی (Global Unicast Address – GUA)

IPv6 دارای یک فرمت سلسله‌مراتبی است که امکان تجمیع آدرس‌دهی را تا سطح ISP فراهم می‌کند.
آدرس‌های Global Unicast یکتا بوده و در اینترنت قابل مسیریابی هستند.
GUA مشابه آدرس‌های عمومی (Public) در IPv4 است.

ساختار آدرس Global Unicast

یک آدرس Global Unicast از 3 بخش تشکیل شده است:

  1. Global Routing Prefix (48 بیت) → توسط IANA و ISPها مدیریت می‌شود.
  2. Subnet ID (16 بیت) → برای تقسیم‌بندی داخل شبکه سازمانی.
  3. Interface ID (64 بیت) → برای شناسایی دستگاه‌های خاص.
Grazianis 3-1-4 Rule for Remembering the Global Unicast Address Structure
Grazianis 3-1-4 Rule for Remembering the Global Unicast Address Structure
فرمول 3-1-4 برای حفظ ساختار آدرس Global Unicast
2001 : 0DB8 : AAAA : 1111 : 0000 : 0000 : 0000 : 0001
بخش توضیح طول (بیت)
Global Routing Prefix توسط IANA و ISP مدیریت می‌شود 48 بیت (3 هگزا)
Subnet ID توسط سازمان برای سابنت‌بندی داخلی استفاده می‌شود 16 بیت (1 هگزا)
Interface ID شماره یکتای دستگاه در سابنت 64 بیت (4 هگزا)

بازه‌ی آدرس‌های Global Unicast از 2000::/3 شروع می‌شود.
این محدوده بزرگ‌ترین دسته از آدرس‌های IPv6 تخصیص‌یافته است.

Allocation of IPv6 Address Space
Allocation of IPv6 Address Space

تخصیص فضای آدرس‌دهی IPv6

IANA آدرس‌های IPv6 را به 5 مرکز ثبت منطقه‌ای (RIR) اختصاص می‌دهد:

Classification of Global Routing Prefix Sizes
Classification of Global Routing Prefix Sizes
  • محدوده 2000::/3 برای آدرس‌های Global Unicast رزرو شده است.
  • هر RIR بلوک‌های /23 یا کوچکتر دریافت می‌کند.
  • ISPها معمولاً بلوک‌های /32 دریافت می‌کنند و آن‌ها را بین مشتریان تقسیم می‌کنند.
  • شرکت‌ها معمولاً بلوک‌های /48 دریافت می‌کنند که می‌توانند آن را در داخل سازمان به /64 و کوچکتر سابنت کنند.
Prefix اختصاص داده شده به
/23 RIR (Regional Internet Registries)
/32 ISP (Internet Service Providers)
/48 سایت‌های سازمانی
/56 سازمان‌های کوچک‌تر یا کاربران خانگی
/64 سابنت‌های داخلی و اینترفیس‌های شبکه

روش‌های پیکربندی آدرس Global Unicast

در IPv6، یک اینترفیس می‌تواند چندین آدرس Global Unicast داشته باشد.
این آدرس می‌تواند به‌صورت دستی یا داینامیک پیکربندی شود.

Global Unicast Address Configuration Options
Global Unicast Address Configuration Options

روش‌های پیکربندی آدرس GUA در IPv6

1. روش دستی (Manual)

  • Static → آدرس به‌صورت دستی روی اینترفیس تنظیم می‌شود.
  • EUI-64 → آدرس از طریق آدرس MAC دستگاه تولید می‌شود.
  • IPv6 Unnumbered → یک اینترفیس می‌تواند آدرس IPv6 اینترفیس دیگری را دریافت کند.

2. روش داینامیک (Dynamic)

  • Stateless Address Autoconfiguration (SLAAC) → دستگاه به‌طور خودکار آدرس IPv6 را تولید می‌کند.
  • DHCPv6 → آدرس از یک سرور DHCPv6 دریافت می‌شود.

جدول روش‌های پیکربندی آدرس Global Unicast

نوع پیکربندی توضیح
Static آدرس و پیشوند به‌صورت دستی تنظیم می‌شوند.
EUI-64 آدرس از طریق آدرس MAC دستگاه تولید می‌شود.
IPv6 Unnumbered اینترفیس آدرس IPv6 دیگری را به ارث می‌برد.
SLAAC آدرس به‌طور خودکار از طریق RA (Router Advertisement) تعیین می‌شود.
DHCPv6 دستگاه آدرس خود را از یک DHCPv6 Server دریافت می‌کند.

انواع آدرس‌های خاص در IPv6 (Special IPv6 Addresses)

1. آدرس Link-Local در IPv6 (Link-Local Address)

آدرس‌های Link-Local نوعی Unicast Address هستند که فقط در یک لینک واحد معتبرند و نمی‌توانند در سطح اینترنت یا بین شبکه‌های مختلف مسیریابی شوند.
تمام دستگاه‌های IPv6 باید یک آدرس Link-Local داشته باشند حتی اگر آدرس Global Unicast نداشته باشند.

Link-Local Unicast Address
Link-Local Unicast Address

ویژگی‌های آدرس Link-Local

  • برای برقراری ارتباط در یک لینک بدون نیاز به آدرس‌دهی جهانی استفاده می‌شود.
  • همیشه از پیشوند FE80::/10 استفاده می‌کنند.
  • در روترها و دستگاه‌های شبکه برای پیکربندی خودکار همسایه‌ها و پروتکل‌هایی مانند OSPFv3 استفاده می‌شود.

روش‌های ایجاد آدرس Link-Local

  1. تولید خودکار با EUI-64 (بر اساس آدرس MAC)
  2. تولید تصادفی توسط سیستم‌عامل
  3. پیکربندی دستی توسط مدیر شبکه

بازه آدرس‌های Link-Local

نوع آدرس بازه هگزادسیمال بازه دودویی
Link-Local Unicast FE80::/10 تا FEBF::/10 1111 1110 10 000000 تا 1111 1110 11 111111

2. آدرس Loopback در IPv6 (Loopback Address)

آدرس ::1 مشابه 127.0.0.1 در IPv4 است و برای تست استک TCP/IP در دستگاه محلی استفاده می‌شود.
این آدرس در هیچ اینترفیسی تنظیم نمی‌شود و قابل مسیریابی نیست.


3. آدرس نامشخص (Unspecified Address)

  • آدرس :: (همه بیت‌ها 0) به عنوان آدرس نامشخص استفاده می‌شود.
  • برای نشان دادن اینکه دستگاه هنوز آدرسی ندارد به کار می‌رود.
  • در مراحل پیکربندی اولیه شبکه و پروتکل‌های کشف آدرس (DAD – Duplicate Address Detection) استفاده می‌شود.

4. آدرس‌های Unique Local (ULA)

آدرس‌های Unique Local مشابه آدرس‌های خصوصی در IPv4 (مثل 192.168.0.0/16) هستند، اما به صورت سراسری یکتا تولید می‌شوند.

Unique Local Address
Unique Local Address

ویژگی‌های ULA

  • برای ارتباطات داخلی سازمانی استفاده می‌شود.
  • آدرس‌های ULA در سطح اینترنت قابل مسیریابی نیستند.
  • از پیشوند FC00::/7 استفاده می‌کنند.
  • دارای یک شناسه تصادفی (Global ID) برای جلوگیری از هم‌پوشانی آدرس‌ها هستند.

ساختار آدرس ULA

بخش توضیح طول (بیت)
Prefix (FC00::/7) نشان‌دهنده‌ی ULA 7 بیت
L bit (1) نشان‌دهنده تخصیص محلی 1 بیت
Global ID شناسه‌ی تصادفی برای یکتایی 40 بیت
Subnet ID مشخص‌کننده‌ی زیربخش شبکه 16 بیت
Interface ID شناسه‌ی اینترفیس 64 بیت

5. آدرس‌های IPv4 Embedded

  • این آدرس‌ها برای سازگاری بین IPv4 و IPv6 استفاده می‌شوند.
  • شامل IPv4-Mapped IPv6 Address (::FFFF:192.168.10.10) برای انتقال داده‌های IPv4 از طریق IPv6 هستند.
IPv4-Mapped IPv6 Address
IPv4-Mapped IPv6 Address

فرمت IPv4-Mapped IPv6

0000:0000:0000:0000:0000:FFFF:192.168.10.10

یا در حالت فشرده شده:

::FFFF:192.168.10.10

آدرس‌های Multicast و Anycast در IPv6

1. آدرس Multicast در IPv6

در IPv6، Multicast یک روش ارسال است که به یک گروه از دستگاه‌ها بسته را ارسال می‌کند.
این روش معادل آدرس‌دهی Multicast در IPv4 (224.0.0.0/4) است.
تمام آدرس‌های Multicast در IPv6 با FF00::/8 شروع می‌شوند.

انواع آدرس‌های Multicast

  1. Assigned Multicast → برای گروه‌های خاص پروتکل‌های IPv6 اختصاص داده شده است.
  2. Solicited-Node Multicast → برای مکانیسم‌های کشف همسایه (Neighbor Discovery Protocol – NDP) استفاده می‌شود.

2. آدرس‌های Assigned Multicast

آدرس‌های چندپخشی اختصاص داده‌شده (Assigned Multicast) در پروتکل‌های شبکه استفاده می‌شوند.
دو آدرس مهم در این دسته:

آدرس Multicast توضیح
FF02::1 – گروه All-Nodes همه دستگاه‌های فعال در یک لینک این پیام‌ها را دریافت می‌کنند. مشابه بروکست (Broadcast) در IPv4
FF02::2 – گروه All-Routers همه روترهای فعال در یک لینک به این پیام‌ها گوش می‌دهند.

مثال:
یک دستگاه IPv6 می‌تواند برای کشف روتر روی لینک، یک پیام Router Solicitation (RS) را به FF02::2 ارسال کند.


3. آدرس‌های Solicited-Node Multicast

این آدرس‌ها به‌طور خودکار برای هر آدرس Unicast در IPv6 ایجاد می‌شوند.
این روش جایگزین ARP در IPv6 است و برای کشف همسایه‌ها (NDP) استفاده می‌شود.

ویژگی توضیح
کاربرد اصلی حل آدرس لایه 2 و کشف آدرس‌های تکراری
مشابه ARP در IPv4 دستگاه از طریق NS (Neighbor Solicitation) به این گروه پیام ارسال می‌کند.
بازه‌ی آدرس‌ها FF02::1:FFXX:XXXX (بخش انتهایی از آدرس Unicast گرفته می‌شود).
Uses of Solicited-Node Multicasts
Uses of Solicited-Node Multicasts

4. ساختار آدرس Solicited-Node Multicast

Solicited-Node Multicast Address Structure
Solicited-Node Multicast Address Structure

هر آدرس Solicited-Node Multicast از دو بخش تشکیل شده است:

  • پیشوند ثابت: FF02:0:0:0:0:1:FF00::/104
  • بخش پایانی: 24 بیت آخر از آدرس Unicast دستگاه کپی می‌شود.

مثال:
اگر دستگاهی دارای آدرس 2001:DB8:AAAA:0001::0500 باشد، آدرس Solicited-Node مربوطه خواهد بود:
FF02::1:FF00:0500

کاربردها

  1. Address Resolution → جایگزین ARP برای کشف آدرس MAC دستگاه‌ها.
  2. Duplicate Address Detection (DAD) → برای بررسی تکراری نبودن آدرس.

5. آدرس Anycast در IPv6

آدرس Anycast نوع خاصی از Unicast است که به چندین دستگاه اختصاص داده می‌شود، اما بسته‌ها فقط به “نزدیک‌ترین” دستگاه ارسال می‌شوند.

Example of Anycast Addressing
Example of Anycast Addressing

ویژگی‌های Anycast

  • در مسیریابی استفاده می‌شود تا درخواست‌ها به نزدیک‌ترین سرور هدایت شوند.
  • به جای ارسال به همه اعضای گروه (مانند Multicast)، فقط به یکی از دستگاه‌های Anycast ارسال می‌شود.
  • هیچ تفاوتی در ساختار آن با Unicast وجود ندارد.
  • معمولاً برای آدرس‌دهی سرورهای DNS، CDN، و شبکه‌های توزیع‌شده استفاده می‌شود.

مثال:
اگر سه سرور دارای آدرس 2001:db8:abcd::1 باشند، روتر بسته را به سروری که کمترین هزینه مسیریابی دارد ارسال خواهد کرد.


نمایش آدرس IPv6 (Representing the IPv6 Address)

آدرس‌های IPv6 از 128 بیت تشکیل شده‌اند و به‌صورت هشت گروه چهاررقمی هگزادسیمال نمایش داده می‌شوند که با کالون (:) از یکدیگر جدا شده‌اند.

مثال یک آدرس IPv6:

2340:1111:AAAA:0001:1234:5678:9ABC:DEF0

به دلیل طولانی بودن آدرس‌های IPv6، قوانینی برای ساده‌نویسی و کوتاه کردن آن‌ها وجود دارد.


قوانین ساده‌نویسی آدرس‌های IPv6

Rule 1: حذف صفرهای ابتدایی هر هگزا (Leading Zeros)

  • صفرهای ابتدایی هر بخش را می‌توان حذف کرد.
  • مثال:
    2001:0DB8:0000:0000:0001:0000:0000:0001
    

    به:

    2001:DB8:0:0:1:0:0:1
    

Rule 2: جایگزینی چندین هگزای 0000 با :: (Double Colon)

  • دو یا چند گروه متوالی از صفرها را می‌توان با :: جایگزین کرد، اما فقط یک بار در یک آدرس.
  • مثال:
    FE80:0000:0000:0000:0000:0000:0000:0056
    

    به:

    FE80::56
    

مثال دیگری از استفاده :: در دو مکان متفاوت:

FE00:0:0:0:0:0:0:56

دو روش معتبر برای خلاصه‌سازی:

  1. FE00::0:0:56 → هگزادسیمال‌های متوالی 0000 در یک محل خلاصه شده‌اند.
  2. FE00:0:0::56 → خلاصه‌سازی در محل دیگری انجام شده است.

نکته: در یک آدرس فقط یک :: مجاز است، بنابراین FE00::0::56 نامعتبر است.


نوشتن پیشوندهای IPv6 (Writing IPv6 Prefixes)

1. مفهوم پیشوند در IPv6

پیشوند IPv6 بخشی از آدرس است که نشان‌دهنده‌ی شبکه یا محدوده‌ی آدرس‌دهی است.
این مقدار مشابه Subnet Mask در IPv4 است.

مثال:

2001:1234:5678:9ABC:1234:5678:9ABC:1111/64
  • 2001:1234:5678:9ABC::/64 → محدوده آدرس‌های شبکه را مشخص می‌کند.
  • بخش باقی‌مانده در اینترفیس، به‌عنوان آدرس هاست استفاده می‌شود.

2. نحوه نوشتن پیشوندها

  • بیت‌های بعد از مقدار مشخص‌شده در پیشوند، صفر می‌شوند.
  • اگر پیشوند روی یک مرز هگزا (مضرب 16) قرار نگیرد، باید مقدار کامل آخرین هگزا نوشته شود.
  • پیشوندها را می‌توان با همان قوانین خلاصه‌نویسی آدرس‌های IPv6 نوشت.

مثال:

2000:1234:5678:9ABC::/64
2000:1234:5678:9ABC:0000:0000:0000:0000/64

3. نمونه‌هایی از پیشوندهای IPv6

پیشوند توضیح نمونه نامعتبر
2000::/3 اولین 3 بیت برابر 001 هستند. 2000/3 (نباید بخش اول هگزا حذف شود)
2340:114::/26 تمام آدرس‌هایی که 26 بیت اولشان با 2340:114 مطابقت دارد. 2340:11::/26 (نباید بیت‌های مهم حذف شوند)
2340:1111::/32 تمام آدرس‌هایی که 32 بیت اولشان با 2340:1111 مطابقت دارد. 2340:1111/32 (نبود :: برای نمایش صحیح)

سابنتینگ در IPv6 (IPv6 Subnetting)

ساختار سابنت IPv6

64 Subnet Prefix
64 Subnet Prefix

سابنتینگ در IPv6 در مقایسه با IPv4 بسیار ساده‌تر است.
یک سایت معمولاً یک فضای آدرس IPv6 با پیشوند /48 دریافت می‌کند که شامل:

  • 48 بیت برای Global Routing Prefix (توسط ISP تخصیص داده می‌شود)
  • 16 بیت برای Subnet ID
  • 64 بیت برای Interface ID (که معمولاً برای آدرس‌دهی دستگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود)

1. سابنتینگ Subnet ID

برای شبکه‌های کوچک و متوسط، کافی است بیت‌های کم ارزش‌تر Subnet ID را افزایش دهید و /64 را به هر شبکه اختصاص دهید.

مثال:

2001:DB8:A:0001::/64
2001:DB8:A:0002::/64
2001:DB8:A:0003::/64
2001:DB8:A:0004::/64
2001:DB8:A:0005::/64

در شبکه‌های سازمانی بزرگ، می‌توان از تمام چهار رقم هگزادسیمال Subnet ID برای طراحی یک ساختار سلسله‌مراتبی ساده و مؤثر استفاده کرد.


2. سابنتینگ داخل Interface ID

اگر نیاز به سابنت‌های کوچک‌تر از /64 داشته باشید، باید از بخش Interface ID نیز برای سابنتینگ استفاده کنید.
بهترین روش سابنتینگ در مرز Nibble (4 بیت یا یک رقم هگزادسیمال) است.

مثال:
با قرض گرفتن 4 بیت اول از Interface ID در آدرس 2001:DB8:A:1::/64، به 16 سابنت /68 می‌رسیم:

2001:DB8:A:1:0000::/68
2001:DB8:A:1:1000::/68
2001:DB8:A:1:2000::/68
...
2001:DB8:A:1:F000::/68

مفهوم EUI-64 در IPv6 (EUI-64 Concept)

EUI-64 مخفف Extended Unique Identifier 64-bit است که برای پیکربندی خودکار آدرس‌های IPv6 استفاده می‌شود.
این روش به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به DHCP، به‌طور خودکار یک آدرس IPv6 یکتا تولید کنند.

در IPv6، نیمه دوم آدرس (64 بیت آخر) به عنوان Interface ID شناخته می‌شود.
EUI-64 با استفاده از آدرس MAC دستگاه، یک مقدار 64 بیتی تولید می‌کند.


مراحل ساخت آدرس Interface ID با استفاده از EUI-64

  1. دریافت آدرس MAC 48 بیتی دستگاه
    • مثال:
      0034:5678:9ABC
      
  2. تقسیم آدرس MAC به دو نیمه‌ی 24 بیتی
    0034:56  و  78:9ABC
    
  3. درج مقدار ثابت FFFE بین دو نیمه MAC
    0034:56FF:FE78:9ABC
    
  4. تغییر بیت هفتم اولین بایت از چپ
    • در این مثال، مقدار 00 به باینری 00000000 تبدیل می‌شود.
    • بیت هفتم (از سمت چپ) از 0 به 1 تغییر می‌کند:
      00000010 (معادل هگزادسیمال 02).
    • نتیجه:
      0234:56FF:FE78:9ABC
      

ساختار آدرس IPv6 با EUI-64

IPv6 Address Format with Interface ID and EUI 64

یک آدرس کامل IPv6 شامل موارد زیر است:

[ 48 بیت Prefix ] : [ 16 بیت Subnet ID ] : [ 64 بیت Interface ID ]

مثال:

2001:DB8:A:B:0234:56FF:FE78:9ABC

نکته: استفاده از EUI-64 باعث یکتایی آدرس‌ها در سطح شبکه می‌شود، اما به دلیل حفظ آدرس MAC درون Interface ID، این روش ممکن است برای حفظ حریم خصوصی مناسب نباشد.

پیکربندی خودکار بدون حالت در IPv6 (Stateless Address Autoconfiguration – SLAAC)

IPv6 دو روش برای پیکربندی خودکار پویا ارائه می‌دهد:

  1. SLAAC (Stateless Address Autoconfiguration)
    • دستگاه پیشوند /64 را از روتر از طریق پروتکل NDP دریافت می‌کند.
    • سپس بقیه‌ی آدرس را با استفاده از روش EUI-64 محاسبه می‌کند.
    • بدون نیاز به سرور DHCP، دستگاه‌ها به‌طور خودکار یک آدرس IPv6 تنظیم می‌کنند.
  2. DHCPv6
    • مانند DHCP در IPv4، اما برای IPv6 طراحی شده است.
    • می‌تواند علاوه بر آدرس IP، سایر اطلاعات مانند DNS را نیز ارائه دهد.

مراحل پیکربندی SLAAC

SLAAC از پروتکل کشف همسایه (NDP – Neighbor Discovery Protocol) برای تخصیص آدرس IPv6 استفاده می‌کند.

Neighbor Discovery and the SLAAC Process
Neighbor Discovery and the SLAAC Process

مراحل اصلی:

  1. دستگاه کلاینت یک پیام Router Solicitation (RS) به آدرس Multicast FF02::2 ارسال می‌کند.
  2. روتر با ارسال Router Advertisement (RA) پیشوند /64 را در اختیار کلاینت قرار می‌دهد.
  3. دستگاه کلاینت با استفاده از روش EUI-64 یا یک مقدار تصادفی، Interface ID خود را ایجاد می‌کند.
  4. کلاینت بررسی می‌کند که آدرس یکتا است (Duplicate Address Detection - DAD).

مهاجرت به IPv6 (Migration to IPv6)

دو استراتژی اصلی برای انتقال از IPv4 به IPv6 استفاده می‌شود:

1. Dual-Stacking

  • دستگاه‌ها به‌طور هم‌زمان هم IPv4 و هم IPv6 را اجرا می‌کنند.
  • روشی ترجیحی و ساده برای پشتیبانی از هر دو پروتکل است.
  • راهکار پیشنهادی برای مهاجرت تدریجی به IPv6.

2. Tunneling

  • بسته‌های IPv6 درون بسته‌های IPv4 کپسوله شده و منتقل می‌شوند.
  • برای زمانی مفید است که یک شبکه‌ی IPv6 باید از میان یک شبکه‌ی IPv4 عبور کند.
Transition to IPv6 Using Dual-Stacking
Transition to IPv6 Using Dual-Stacking

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا